2 Yıl önce bu sayfalarda yayınlanan bir makalemde kalıp ve birim parça maliyetleriyle ilgili  saha ve  geri besleme konularında bilgilendirmeler yapmıştık. Alınan geri beslemelerin parçaların ve kalıpların üretim yöntemlerini şekillendirmesi de sözkonusu olmaktadır.

 

Kalıpların , özellikle sıcak iş takım çeliklerinden mamul kalıpların üretilmesinde, yekpare olarak kalıbın sert çelikten üretilmesinin yanısıra ana malzemenin daha yumuşak ve ucuz malzeme kullanılarak, sıcak malzemeyle temas eden kısımlarda da sert dolgu elektrodları kullanılarak yapılan seçenekte bulunmaktadır.

 

Dolgu kaynağı ile yapılan kalıplarda ana malzeme olarak ucuz malzemenin tercih edilmesi çelik ve ısıl işlem giderlerinde oldukça düşüşe neden olabilecek düşüncesi hakimdir ve yer yer de doğru bir karardır.

 

Gerçekleşen maliyetler açısından da bakınca olması gereken,  seçilen usül ne olursa olsun, bir kalıp artık bozulup hurdaya çıktığı anda; o ana kadar o kalıba uygulanan bütün işlemlerin ve kullanılan bütün malzemelerin bedelleri biraraya getirilerek, üretimi gerçekleşen bütün parça sayısına bölümüyle elde edilen rakamın ne olduğuna bakılmalıdır.

 

Kalıbın üretim yöntemiyle (veya ürünün) ilgili olarak yapılan tercihin ne kadar doğru bir tercih olduğu bu hesaplama sonucunda ortaya çıkacaktır.  Daha da Türkçesi  “NE VERDİK NE ALDIK” . . .

 

İyi günler, verimli çalışmalar dilerim.

 

Hasan Özmen